Why?
Een vraag die ik mezelf wel eens stel.
Waarom doe ik iets?
Doe ik het voor mezelf?
Doe ik het voor een ander?
Zelfzorg noem ik het vanaf nu.
Dat durf ik nu echt uit te spreken.
Soms zijn het moetjes.
Steeds vaker zijn het nu keuzes die ik bewust maak.
Leuke en benodigde keuzes.
Naar buiten, wandelen.
Kaarsjes aan, dekentje op de bank en verdrinken in een boek.
Mensen opzoeken of juist de stilte.
Dit doen deed ik wel eens.
Nu vaker en bewust.
Waar heb ik nu behoefte aan?
Gebaseerd op mijn energie.
Gaan voor mijn droom.
Een droom die ik al wat langer voelde om ermee aan de slag te gaan.
Een gevoel van dat het meerwaarde heeft en niet durven, door denken voor anderen.
Er voor gegaan en het geeft mij energie.
De moetjes zijn noodzakelijk.
Korte termijn wordt lange termijn fijn, letterlijk.
Iets weghalen bij de huisarts en het laten checken.
Ik was er goed in om dit heel ver voor me uit te schuiven uit angst voornamelijk.
Tegenwoordig durf ik de koe bij de horens te vatten en een afspraak te maken.
Zelfs bij de fysio vrijwillig om dry needling vragen tot twee keer toe.
De laatste keer was echt(!1) geen pretje.
En dan niet 1, gelijk 2 er in jassen..
Zelfzorg.
Is noodzaak.
Ongeacht of dit met gezondheid te maken heeft.
Ongeacht of dit met het waarmaken van je dromen te maken heeft.
Why?
Als ik het niet doe ga ik op de langere termijn juist meer pijn krijgen met alle gevolgen van dien.
Door noodzaak creëren korte termijn pijn en dan lange termijn fijn.
Iets wat ik heb moeten leren, op het moment goed afgaat en still work in progress.
Reactie plaatsen
Reacties